გახსოვს,ის დღე როდესაც პირველად დაგვაწვიმა,დაგვაწვიმა ნაზად და საოცრად ცივად..რატომღაც მოგინდა გათბობა,მოგინდა და ჩაგიხუტე,მე გაგათბე შენ,მაშინ გავცივდი მე მაგრამ მაინც მიყვარდი,მიყვარდი როგორც ზღაპარი,რაგოგრც არასდროს არავინ მყვარებია,ჩემთვის იყავი თოვლიც,წვიმაც და ღმერთიც,არასდროს გიფიქრია რომ მიყვარდიიმიყვარდი დღითიდღე,ყოველ წამს უფრო და უფრო მიყვარდი..ჩემი სიტყვები არაფერი იყო,არაფერი შენთვის,,,
არ გახსოვს ის წამი როცა იმ წვიმაში გითხრი,"არასდროს დამტოვო... შენ კი გამიღიმე და გამითბე სული...იმ წამს მომეცა ცრემლები,სიხარულის ცრემლები,მიყვარხარ!როგორც არასდროს მიყვარხარ!ყოველ წამს სულ უფრო და უფრო მიყვარხარ..არასდროს დამტოვო...შენც ჩამეხუტე,ჩამეხუტე და მითხარი ."არასდროს დაგტოვებ სულელო...მაშინ ისე გამიძნელდა წასვლა,არ მქონდა წასვლის ძალა.მინდოდა ეს წამი მუდმივი ყოფილიყო,მაგრამ....
რა ლამაზი იყავი როცა იღიმოდი,როცა ტიროდი,მაგრამ შენ თვითონ დაანგრიე ყველაფერი შენივე ხელებით...არასდროს გიფიქრია ჩემზეინუთუ არასდროს დაფიქრებულხარ როგორ მტკიოდა,როგორ მტკიოდა გული,ისე წახვედი რომ ერთ წამში შემძულდი!მძულხარ!მეზიზღები! ამ სიძულვილმა საოცარი ძალა მომცა,ძალა სამაგიეროსი...მძულს შენი ღიმილი,შენი სევდა,ვნატრობ რომ გაქრე,გაქრე და არასდროს შემომხედო ეგრე... არასდროს შემოხვიდე რადგან მტკივა გესმის? გულში მტკივა,ტირილი მინდება,არ მინდება თავის დამცირება...ტირილი მინდა თუმცა არავინაა ვინც მომისმენს...მარტო ვარ გესმისისრულიად მარტო....როგორ მინდა რომ ბოდიში მომიხადო,თუმცა არ მიხდი...შენ როგორ მომიხდი ბოდიშს როცა საკუთარ თავს ვერ ვაპატიე რომ ესე მძულხარ...
ოდესმე თუ გაქრი,გემუდარები მეც გამაქრე რადგან დავიღალე,დავიღალე ლოდინით,ზიზღით,დავიღალე ამ უაზრო სიყვარულით,სიყვარულით რომელიც არ არსებობს...
იცი დღეს ისევ მოწვიმა,მოწვიმა და თითქოს შენ გამახსენდი..მაგრამ..შენს მაგივრად ეხლა უკვე წვიმა მკოცნიდა...
___________________________________________________________
დაამოწმა BeliEber -მა
